100-jarige fysiotherapeut Ankie Lindgreen:
“Altijd op eigen benen willen staan”
Ankie Lindgreen is een van de oudste fysiotherapeuten van Nederland. Vorig jaar werd ze honderd jaar. Ze heeft tot haar pensioen fulltime gewerkt en altijd een goed leven gehad, vertelt ze. Al 35 jaar geniet ze van haar AOW en pensioen.
Eigenlijk wilde ze huisarts worden. Na de HBS ging ze medicijnen studeren in Groningen. Maar door de oorlog sloot de universiteit in 1943 de deuren en moest ze haar studie afbreken. Huisarts is ze nooit geworden. In Utrecht volgde ze later de opleiding ‘heilgymnastiek en massage’, en daarna fysiotechniek in Amsterdam. Ankie ging vervolgens aan de slag als fysiotherapeut, eerst in een ziekenhuis in Enschede en later in een praktijk in Nijmegen en in Berg en Dal. “Mannenwereld” Werd van vrouwen in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw nog verwacht dat ze na hun huwelijk zouden stoppen met werken, Ankie deed daar niet aan. “Oh nee, ik wilde altijd al op eigen benen kunnen staan. Als vrouw in een mannenwereld moest ik me vaak flink laten gelden. Dat lukte mij prima. Ze hielden echt wel rekening met me.” Ankie had Friese ouders maar is geboren in Groningen. Haar vader was dominee. Ankie was de op een na oudste van het gezin (7 kinderen), maar is de enige nog in leven. Ze heeft door het hele land gewoond. Eerst met haar vader (die drie keer hertrouwde) en later met haar man Dé. Ze waren erg gelukkig samen. In Berg en Dal is ze blijven wonen, nu inmiddels 12 jaar alleen. Vanuit haar aangename service-appartement kijkt ze uit op een prachtige groene omgeving. En met de verrekijker bij de hand houdt ze in de gaten wat er zoal gebeurt rondom het wooncomplex.
Gratis advies Nog altijd is Ankie fris van geest. Ze heeft prima in de gaten wat er om haar heen gebeurt. Stel haar een vraag en ze zal kordaat antwoorden. Lang van stof is ze niet, ook omdat haar stembanden wat versleten zijn. De kennis op haar vakgebied heeft ze nog altijd paraat. Heeft iemand in haar omgeving rugklachten of een andere blessure dan weet ze de spiergroepen nog precies te benoemen en ook wat er aan gedaan kan worden. Gratis advies dus. Ook lichamelijk gaat het behoorlijk goed. Natuurlijk hier en daar wat slijtage maar ze kan zich nog prima redden “dankzij mijn grote vriend de rollator” (ook reed ze tot haar 90ste auto). Heeft ze veel gedaan om fit te blijven? Ze tenniste tot ver na haar pensioen. En zwemmen was ook wat ze graag deed. Verder maakte ze met haar man vele lange wandelingen in binnen- en buitenland. Ankie woont tot op de dag van vandaag nog steeds zelfstandig. Met wat hulp redt ze zich prima. Ze houdt van bloemen en planten. Ook is ze tuk op familiefeestjes, de wekelijkse borrel in het zorgcomplex en lunches buiten de deur met haar trouwe neven en nichten (Ankie is kinderloos). "Ik ben een echt gezelligheidsdier."