Wat Tom ook doet, hij wil het beste uit zichzelf halen. “Ik ga altijd voor 100%”. Als fysiotherapeut is hij een expert op het gebied van het kniegewricht. Samen met Fysiovision startte hij in Geleen het Knie- heupcentrum plus. “Ik wil geen allrounder zijn die alles een beetje kan. Ik wil me focussen en het beste uit mezelf halen.” Ook als sporter stelt hij zichzelf scherpe doelen. Eerst als voetballer, later als motorracer en hardloper. En nu helemaal als canicrosser. “Toen ik de sport ontdekte en merkte dat ik er goed in was, besloot ik het professioneler aan te pakken. In 2019 zei ik tegen mijn trainer Michel van de Wall dat ik binnen vier jaar een medaille wilde halen op het WK. We hebben daar een strak plan voor gemaakt en uiteindelijk is het gelukt, zelfs goud!”
Maximaal profiteren van de trekkracht Canicross is hardlopen waarbij de renner getrokken wordt door een hond. Dat gaat veel harder dan gewoon rennen. “Het is de kunst om hele lange passen te maken met een heel kort grondmoment. Je probeert zo min mogelijk te vertragen. Zo profiteer je maximaal van de trekkracht en de snelheid van de hond. Rennen wordt meer zweven.”
In het begin liep Tom met Luna, de hond van een vriend. Samen wonnen ze de nodige wedstrijden. Maar de echte top bereikte Tom pas nadat hij zijn eigen hond had aangeschaft: Tobi, een Europese sledehond, die speciaal is gefokt voor de treksport. “Er zit een beetje windhond in, een beetje husky en Duitse staande korthaar.”
Snelste tijd Afgelopen oktober werd het WK georganiseerd in het Duitse Leipa. Tom ging ernaartoe om er te winnen maar de concurrentie was groot. Hij legt uit dat de wedstrijden een race tegen de klok zijn. “Je hebt het wedstrijdparcours en dat moet je zo snel mogelijk zien af te leggen. Degene die over 2 races het snelste is, heeft gewonnen.” De deelnemers aan het WK kwamen uit alle hoeken van de wereld. Na de eerste race had Tom al de snelste tijd. Die positie wist hij ook in de tweede race vast te houden.”
Tom hoopt niet dat iemand denkt dat het zielig is voor de honden. “Tobi vindt het fantastisch. Als we naar de start gaan, moet ik vol in de ankers om hem te houden. Hij staat dan echt te popelen om te beginnen. Tobi vindt het heerlijk.”
(Tekst gaat verder onder de foto's)
Beste maatjes Als Tom de hond thuis uitlaat en Tobi als een gek aan het trekken is, wordt hij wel eens nagekeken door andere hondenbaasjes. “Alsof ik Tobi totaal niet onder controle heb. Maar het tegendeel is waar. Hij luistert extreem goed. Als ik zeg ‘achter’ dan blijft-ie net zo lang achter me lopen totdat ik zeg dat hij weer mag gaan; iets wat tijdens steil bergaf canicrossen soms noodzakelijk is. Het gaat heel goed samen. We zijn de beste maatjes.”
2022 en 2023: twee topjaren Dit jaar was een topjaar voor Tom. En dat was het vorig jaar ook al. Om een hele andere reden: toen werd z’n dochter Julie geboren.
Tom leerde zijn vrouw Lisa kennen als collega op het werk; allebei fysiotherapeut en nu zijn ze de gelukkige ouders van “een fantastisch lief leuk meisje.”
Het ouderschap deed de twee ook naar de toekomst kijken. “We hebben het nu fijn samen en dat willen we graag zo houden. In dat plaatje past ook het pensioen. Elk maand gaat er voor ons allebei geld af van de rekening. Alles bij elkaar is dat niet weinig, maar zo is het systeem nou eenmaal. Ik vind het de investering waard omdat we het ook straks goed willen hebben samen.”
